Η πολυαναμενόμενη ταινία του Denis Villeneuve(Blade Runner 2049, Director): Dune, δίχασε το κοινό κατά τις πρώτες μέρες προβολής.
Η ταινία βγαίνει στις αίθουσες για δεύτερη φορά μετα την πρώτη κινηματογραφική απόπειρα από τον David Lynch το 1984, βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Frank Herbert(1965).
Στην ταινία συμμετέχει ένα εξαιρετικό Cast:
Timothée Chalamet, Rebecca Ferguson, Oscar Isaac, Zendaya, Jason Momoa, Stellan Skarsgård, Stephen McKinley Henderson, Josh Brolin, Javier Bardem, Sharon Duncan-Brewster, Chang Chen, Dave Bautista
Σχετικά με την πλοκή:
Το Dune μας μεταφέρει στο μακρινό μέλλον σε ένα universe όπου επικρατεί μια διαστρική «φεουδαρχική» ολιγαρχία όπου εποπτεύει κάποιους πλανήτες για τους οποίους είναι υπόλογοι κάποιοι αρχηγοί, σε έναν ανώτερο άρχοντα, τον Αυτοκράτορα.
Ο Oscar Isaac στον ρόλο του Leto Atreides είναι αρχηγός μιας «σέκτας», αυτής των ατρείδων. Μετα από εντολή του αυτοκράτορα-Baron Vladimir Harkonnen(Stellan Skarsgård), αναλαμβάνει να μεταφέρει και να μετοικήσει με όλους τους Ατρείδες στον πλανήτη Arrakis, γνωστός και ως Dune στον οποίο κατοικούν οι ιθαγενείς Fremen. Εκεί οι Aτρείδες καλούνται να διαχειριστούν και να προστατεύσουν μια πολύτιμη ουσία-υλικό που βρίσκεται στον πλανήτη, το οποίο δίνει υπεράνθρωπες δυνατότητες και επεκτείνει την ανθρώπινη ζωή. Ωστόσο, μια καλοστημένη παγίδα από πλευρά των εχθρών τους θα τους φέρει αντιμέτωπους με κινδύνους στους οποίους αναπόδραστα δεν θα ξεφύγουν.
Ο πρωταγωνιστής της ταινίας Timothée Chalamet στον ρόλο του Paul Atreides θα αναλάβει κατά βάση την σκυτάλη της αφήγησης, οδηγώντας μας μέσα από τα οράματα του και τις υπερφυσικές δυνατότητες του-τις οποίες έχει κληρονομήσει από την μητέρα του Jessica Atreides (Rebecca Ferguson) ως το τέλος της ταινίας.
Αν και η ταινία έχει καλή βαθμολογία στο imbd(8,3) και Rotten Tomatoes 89%/100, σίγουρα δεν έχει καλύψει τις προσδοκίες που μας είχε προαναγγείλει έμμεσα μέσω της προώθησης της.
Ωστόσο, τι δεν πήγε καλά με το Dune;
Μας εισάγει σε ένα νέο περιβάλλον μυθολογικής επιστημονικής φαντασίας στον κινηματογράφο ενώ αδυνατεί παράλληλα να καλύψει από μίας πλευράς τον ντόρο και τις προσδοκίες που δημιούργησε η ανακοίνωση του cast της πριν καιρό αλλά και η συνολική προώθηση της από τα media. Βέβαια αν και σκηνοθετικά άρτια, η σεναριακή του μεταφορά δεν χρειαζόταν δύο ταινίες αλλά ίσως μία για να σταθεί πιο αξιοπρεπέστατα. Το κινηματογραφικό σενάριο ανέλαβαν από κοινού οι: Jon Spaihts, Denis Villeneuve και Eric Roth. Αξίζει να σημειωθεί όμως ότι Greig Fraser έκανε μια εξαιρετική δουλειά στο επίπεδο της φωτογραφίας και γενικότερα στην απεικόνιση χρώματος και φόντου μέσα απο το περιβάλλον της ερήμου και της σινε-εικαστικής εκμετάλλευσης των περιοχών που γυρίστηκε η ταινία, ιδιαίτερα στην περιοχή της Ιορδανίας και Η.Α.Ε.
Προσπαθεί να μετατυπώσει και λαφυραγωγήσει σε επίπεδο ενδυμασίας το ύφος από άλλες ταινίες sci-fi όπως το Star Wars. Ειδικότερα, η επίσημη ενδυμασία των Ατρείδων παραπέμπουν σε αυτές του First Order στην τελευταία τριλογία του universe: Ο Πόλεμος των Άστρων. Ακόμα, αν και δεν αποσκοπεί έκδηλα σε κάτι τέτοιο και προσπαθεί να είναι κοντά στο περιβάλλον του βιβλίου, σίγουρα αυτό θυμίζει και κάνει δυναμικούς συνειρμούς και συσχετίσεις με άλλες ταινίες επιστημονικής φαντασίας, τουλάχιστον στο μυαλό των φανατικών του είδους κατα την διάρκεια της ταινίας.
Το trailer αλλά και το promotion μας συστήνει χαρακτήρες που δεν έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο και μεγάλη παρουσία στην ταινία, ειδικά με κάποιους χαρακτήρες όπως του Duncan Idaho (Jason Momoa) που έδειχναν να κουβαλούν στις στιγμές του την ταινία.
Πολλοί κινηματογραφικοί αστέρες, μεταξύ των οποίων ο Javier Bardem στον ρόλο του Stilgar αλλά και Zendaya(Spiderman: Homecoming) στον ρόλο της Chani εισάγονται στην ταινία κάπως βεβιασμένα. Αυτό αν και δεν μπορεί να θεωρηθεί κακό απαραίτητα, αποσύρει την προσοχή μας ανα στιγμές στην αφήγηση, δεδομένου ότι δεν δημιουργήθηκε τουλάχιστον κάποιο τρελό plot-twist στην πρώτη ταινία.
Ο Hans Zimmer ακολούθησε την περπατημένη και πάτησε στο καθιερωμένο στυλ που ακολουθεί στις ταινίες που στολίζει μουσικά, όχι με κακό τρόπο μεν αλλά όχι και κάτι ιδιαίτερο δε για την ταινία που επιδιώκει να γίνει ένα νέο blockbuster.
Η παραγωγή φοβήθηκε το αίμα, τις σκηνές βίας και προσπάθησε να μας μυήσει σε ένα περιβάλλον το οποίο είναι φιλικό και προς το ανήλικο κοινό, κάτι το οποίο εμπορικά εξυπηρετεί αλλά σίγουρα δεν είναι και ότι καλύτερο.
